Χρόνια προστατίτιδα – φλεγμονώδης νόσος του προστάτη διαφόρων αιτιολογιών (συμπεριλαμβανομένης της μη λοιμώδους), που εκδηλώνεται με πόνο ή δυσφορία στην περιοχή της πυέλου και προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος για 3 μήνες ή περισσότερο.
I. Εισαγωγικό μέρος
Όνομα πρωτοκόλλου: Φλεγμονώδεις παθήσεις του προστάτη
Κωδικός πρωτοκόλλου:
Κωδικοί ICD-10:
Ν41. 0 Οξεία προστατίτιδα
Ν41. 1 Χρόνια προστατίτιδα
Ν41. 2 απόστημα προστάτη
Ν41. 3 Προστατοκυστίτιδα
Ν41. 8 Άλλες φλεγμονώδεις παθήσεις του προστάτη
Ν41. 9 Φλεγμονώδης νόσος του προστάτη, μη καθορισμένη
Ν42. 0 πέτρες προστάτη
Πέτρα προστάτη
Ν42. 1 Συμφόρηση και αιμορραγία στον προστάτη
Ν42. 2 ατροφία προστάτη
Ν42. 8 Άλλες καθορισμένες παθήσεις του προστάτη
Ν42. 9 Νόσος του προστάτη, απροσδιόριστη
Συντομογραφίες που χρησιμοποιούνται στο πρωτόκολλο:
ALT – αμινοτρανσφεράση αλανίνης
AST – Ασπαρτική αμινοτρανσφεράση
HIV – Ιός ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας
ELISA – ενζυμική ανοσοδοκιμασία
CT – Υπολογιστική Τομογραφία
MRI – μαγνητική τομογραφία
MSCT – αξονική τομογραφία πολλαπλών τομών
DRE – ψηφιακή ορθική εξέταση
PSA – Ειδικό Προστατικό Αντιγόνο
DRE – ψηφιακή ορθική εξέταση
Η/Υ - καρκίνος προστάτη
CPPS – σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου
TUR – διουρηθρική εκτομή του προστάτη
Υπερηχογράφημα – Υπερηχογράφημα
ED – στυτική δυσλειτουργία
ΗΚΓ – ηλεκτροκαρδιογράφημα
IPSS – International Prostate Symptom Score (διεθνής δείκτης συμπτωμάτων για παθήσεις του προστάτη)
NYHA – New York Heart Association
Ημερομηνία ανάπτυξης του πρωτοκόλλου: 2014
Κατηγορία ασθενών: Άνδρες σε αναπαραγωγική ηλικία.
Χρήστης πρωτοκόλλου: Ανδρολόγοι, ουρολόγοι, χειρουργοί, θεραπευτές, γενικοί ιατροί.
Επίπεδα αποδεικτικών στοιχείων
επίπεδο |
Είδος αποδεικτικών στοιχείων |
| 1α | Τα στοιχεία προέρχονται από μια μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων δοκιμών |
| 1β | Ευρήματα από τουλάχιστον μία τυχαιοποιημένη δοκιμή |
| 2α | Ευρήματα από τουλάχιστον μία καλά σχεδιασμένη, ελεγχόμενη, μη τυχαιοποιημένη δοκιμή |
| 2β | Στοιχεία από τουλάχιστον μία καλά σχεδιασμένη, ελεγχόμενη, οιονεί πειραματική μελέτη |
| 3 | Ευρήματα από καλά σχεδιασμένη μη πειραματική έρευνα (συγκριτική έρευνα, έρευνα συσχέτισης, ανάλυση επιστημονικών εκθέσεων) |
| 4 | Τα στοιχεία βασίζονται σε γνώμες ή εμπειρίες ειδικών |
Βαθμοί σύστασης
| ΕΝΑ | Τα αποτελέσματα βασίζονται σε ομοιογενείς, υψηλής ποιότητας, ειδικές για το πρόβλημα κλινικές μελέτες με τουλάχιστον μία τυχαιοποιημένη δοκιμή |
| ΣΕ | Αποτελέσματα από καλά σχεδιασμένες, μη τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές |
| ΜΕ | Δεν έχουν διεξαχθεί κλινικές μελέτες επαρκούς ποιότητας |
ταξινόμηση
Κλινική ταξινόμηση
Ταξινόμηση της Προστατίτιδας (Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NYHA, ΗΠΑ, 1995)
Κατηγορία Ι - οξεία βακτηριακή προστατίτιδα.
Κατηγορία II – χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, η οποία εμφανίζεται στο 5-10% των περιπτώσεων. Κατηγορία III – χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, που διαγιγνώσκεται στο 90% των περιπτώσεων.
Υποκατηγορία III Α – σύνδρομο χρόνιου πυελικού φλεγμονώδους πόνου με αύξηση των λευκοκυττάρων στην έκκριση του προστάτη (πάνω από το 60% του συνολικού αριθμού περιπτώσεων). Υποκατηγορία III B – CPPS – σύνδρομο χρόνιου μη φλεγμονώδους πυελικού πόνου (χωρίς αύξηση των λευκοκυττάρων στην προστατική έκκριση (περίπου 30%)).
Κατηγορία IV – ασυμπτωματική φλεγμονή του προστάτη, που ανιχνεύεται κατά την εξέταση για άλλες ασθένειες, με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης των εκκρίσεων του προστάτη ή της βιοψίας τους (ιστολογική προστατίτιδα).
διάγνωση
II. Μέθοδοι, προσεγγίσεις και διαδικασίες διάγνωσης και θεραπείας
Κατάλογος βασικών και πρόσθετων διαγνωστικών μέτρων
Βασικές (υποχρεωτικές) διαγνωστικές εξετάσεις που πραγματοποιούνται σε εξωτερικά ιατρεία:
- Συλλογή παραπόνων, ιατρικό ιστορικό.
- Ψηφιακή ορθική εξέταση.
- Συμπλήρωση του ερωτηματολογίου IPSS.
- Υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη;
- έκκριση προστάτη?
Πρόσθετες διαγνωστικές εξετάσεις εξωτερικών ασθενών: έκκριση προστάτη?
Ο ελάχιστος κατάλογος των εξετάσεων που πρέπει να διενεργούνται όταν γίνεται αναφορά σε προγραμματισμένη νοσηλεία:
- γενική εξέταση αίματος?
- γενική ανάλυση ούρων?
- βιοχημική εξέταση αίματος (προσδιορισμός σακχάρου στο αίμα, χολερυθρίνη και κλάσματα, AST, ALT, δοκιμή θυμόλης, κρεατινίνη, ουρία, αλκαλική φωσφατάση, αμυλάση αίματος).
- μικροαντίδραση;
- πηκτογράφημα;
- HIV;
- ELISA για ιογενή ηπατίτιδα.
- φθορογραφία;
- ΗΚΓ;
- Ομάδα αίματος.
Βασικές (υποχρεωτικές) διαγνωστικές εξετάσεις που πραγματοποιούνται σε επίπεδο νοσοκομείου:
- ΜΑΠ (συνολικά, δωρεάν);
- βακτηριολογική καλλιέργεια της έκκρισης του προστάτη που λαμβάνεται μετά από μασάζ.
- διορθική υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη.
- Βακτηριολογική καλλιέργεια έκκρισης προστάτη που λαμβάνεται μετά από μασάζ.
Πρόσθετες διαγνωστικές εξετάσεις σε επίπεδο νοσοκομείου:
- Ουροροομετρία?
- κυστεοτονομετρία;
- MSCT ή MRI?
- Ουρηθροκυστεοσκόπηση.
(Επίπεδο αποδεικτικών στοιχείων – I, ισχύς σύστασης – A)
Διαγνωστικά μέτρα στο στάδιο έκτακτης ανάγκης: δεν πραγματοποιήθηκαν.
Διαγνωστικά κριτήρια
Παράπονα και αναμνησία:
Παράπονα:
- Πόνος ή ενόχληση στην περιοχή της πυέλου που διαρκεί 3 μήνες ή περισσότερο.
- Μια κοινή θέση του πόνου είναι το περίνεο.
- μπορεί να εμφανιστεί αίσθημα δυσφορίας στην υπερηβική περιοχή.
- δυσφορία στη βουβωνική χώρα και τη λεκάνη.
- δυσφορία στο όσχεο?
- δυσφορία στο ορθό?
- δυσφορία στην οσφυοϊερή περιοχή.
- Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την εκσπερμάτιση.
Ιατρικό ιστορικό:
- σεξουαλική δυσλειτουργία?
- καταστολή της λίμπιντο?
- Επιδείνωση της ποιότητας των αυθόρμητων και/ή επαρκών στύσεων.
- πρόωρη εκσπερμάτωση?
- στα τελευταία στάδια της νόσου, η εκσπερμάτιση εμφανίζεται αργά.
- «Εξάλειψη» του συναισθηματικού χρωματισμού του οργασμού.
Ο αντίκτυπος της χρόνιας προστατίτιδας στην ποιότητα ζωής είναι συγκρίσιμος με τον αντίκτυπο του εμφράγματος του μυοκαρδίου, της στηθάγχης και της νόσου του Crohn, σύμφωνα με την Unified Quality of Life Rating Scale. (Επίπεδο αποδεικτικών στοιχείων - II, ισχύς σύστασης - B).
Σωματική εξέταση:
- πρήξιμο και ευαισθησία του προστάτη.
- Μεγέθυνση και λείανση της μεσαίας αύλακας του προστάτη.
Εργαστηριακή έρευνα
Για να αυξηθεί η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών εξετάσεων, θα πρέπει να διεξάγονται πριν από το ραντεβού ή 2 εβδομάδες μετά το τέλος της λήψης αντιβακτηριακών παραγόντων.
Μικροσκοπική εξέταση της έκκρισης του προστάτη:
- Προσδιορισμός του αριθμού των λευκοκυττάρων;
- Προσδιορισμός της ποσότητας κόκκων λεκιθίνης.
- Προσδιορισμός του αριθμού αμυλοειδών σωμάτων;
- Προσδιορισμός του αριθμού των σωμάτων Trousseau-Lalemand.
- Προσδιορισμός του αριθμού των μακροφάγων.
Βακτηριολογική εξέταση των εκκρίσεων του προστάτη: προσδιορισμός του είδους της νόσου (βακτηριακή ή βακτηριακή προστατίτιδα).
Κριτήρια για βακτηριακή προστατίτιδα:
- το τρίτο μέρος των ούρων ή της προστατικής έκκρισης περιέχει βακτήρια του ίδιου στελέχους σε τίτλο 103 CFU/ml ή περισσότερο, υπό την προϋπόθεση ότι το δεύτερο μέρος των ούρων είναι αποστειρωμένο.
- δεκαπλάσια ή μεγαλύτερη αύξηση του βακτηριακού τίτλου στο τρίτο μέρος των ούρων ή της προστατικής έκκρισης σε σύγκριση με το δεύτερο μέρος.
- Το τρίτο μέρος των ούρων ή της προστατικής έκκρισης περιέχει περισσότερα από 103 CFU/ml αληθινά ουροπαθογόνα βακτήρια, τα οποία διαφέρουν από άλλα βακτήρια στο δεύτερο μέρος των ούρων.
Η κυρίαρχη σημασία των gram-αρνητικών μικροοργανισμών από την οικογένεια Enterobacteriaceae (E. coli, Klebsiella spp. , Proteus spp. , Enterobacter spp. κ. λπ. ) και Pseudomonas spp. καθώς και Enerococcus faecalis στην εμφάνιση χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας έχει αποδειχθεί.
Ένα δείγμα αίματος για τον προσδιορισμό της συγκέντρωσης του PSA στον ορό δεν θα πρέπει να πραγματοποιείται τουλάχιστον 10 ημέρες μετά την DRE. Η προστατίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των επιπέδων PSA. Ωστόσο, εάν η τιμή του PSA είναι πάνω από 4 ng/ml, η χρήση πρόσθετων διαγνωστικών μεθόδων, συμπεριλαμβανομένης της βιοψίας προστάτη, ενδείκνυται για τον αποκλεισμό του καρκίνου του προστάτη.
Ενόργανες μελέτες:
Διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη: για διαφορική διάγνωση, προσδιορισμός της μορφής και του σταδίου της νόσου με μετέπειτα παρακολούθηση καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
Υπερηχογράφημα: εκτίμηση του μεγέθους και του όγκου του προστάτη, ηχοδομή (κύστεις, πέτρες, ινώδεις-σκληρωτικές αλλαγές στο όργανο, αποστήματα προστάτη). Οι υποηχικές περιοχές στην περιφερική ζώνη του προστάτη είναι ύποπτες για καρκίνο του προστάτη.
Ακτινολογικές εξετάσεις: εάν έχει διαγνωστεί απόφραξη εξόδου της ουροδόχου κύστης, για να διευκρινιστεί η αιτία και να καθοριστούν περαιτέρω τακτικές θεραπείας.
Ενδοσκοπικές μέθοδοι (ουρηθροσκόπηση, κυστεοσκόπηση): πραγματοποιούνται σύμφωνα με αυστηρές ενδείξεις για σκοπούς διαφορικής διάγνωσης και καλύπτονται με αντιβιοτικά ευρέος φάσματος.
Ουροδυναμικές μελέτες (ουροροομετρία): προσδιορισμός του προφίλ πίεσης της ουρήθρας, μελέτη πίεσης/ροής,
Κυστομετρία και μυογραφία των μυών του πυελικού εδάφους: σε υποψία απόφραξης εξόδου της ουροδόχου κύστης, που συχνά συνοδεύεται από χρόνια προστατίτιδα, καθώς και νευρογενείς διαταραχές της ούρησης και της λειτουργίας των μυών του πυελικού εδάφους.
MSCT και MRI των πυελικών οργάνων: για τη διαφορική διάγνωση του καρκίνου του προστάτη.
Συμβουλές σχετικά με τη συμβουλή ειδικών: Συμβουλευτείτε έναν ογκολόγο - εάν η τιμή του PSA είναι μεγαλύτερη από 4 ng/ml για να αποκλειστεί ο κακοήθης σχηματισμός προστάτη.
Διαφορική διάγνωση
Διαφορική διάγνωση χρόνιας προστατίτιδας
Για τη διαφορική διάγνωση θα πρέπει να αξιολογηθεί η κατάσταση του ορθού και των γύρω ιστών (Επίπεδο αποδεικτικών στοιχείων – I, ισχύς σύστασης – A).
Νοσολογίες |
Χαρακτηριστικά σύνδρομα/συμπτώματα | Τεστ διαφοροποίησης |
| Χρόνια προστατίτιδα | Η μέση ηλικία των ασθενών είναι τα 43 έτη. Πόνος ή ενόχληση στην περιοχή της πυέλου που διαρκεί 3 μήνες ή περισσότερο. Η πιο κοινή εντόπιση του πόνου είναι το περίνεο, αλλά ενόχληση μπορεί επίσης να εμφανιστεί στην υπερηβική, βουβωνική περιοχή της λεκάνης, καθώς και στο όσχεο, το ορθό και την οσφυοϊερή περιοχή. Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την εκσπερμάτιση. Η δυσλειτουργία του ουροποιητικού συχνά εκδηλώνεται με συμπτώματα ερεθισμού, σπανιότερα με συμπτώματα απόφραξης της εξόδου της ουροδόχου κύστης. |
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ - Μπορεί να παρατηρήσετε πρήξιμο και ευαισθησία του αδένα του προστάτη και μερικές φορές διεύρυνση και ομαλότητα της έσω αυλάκωσης. Για τη διαφορική διάγνωση θα πρέπει να αξιολογηθεί η κατάσταση του ορθού και των γύρω ιστών. Προστατική έκκριση – Προσδιορίστε τον αριθμό των λευκοκυττάρων, των κόκκων λεκιθίνης, των αμυλοειδών σωμάτων, των σωμάτων Trousseau-Lalemand και των μακροφάγων. Μια βακτηριολογική εξέταση της προστατικής έκκρισης ή των ούρων που λαμβάνεται μετά από μασάζ. Με βάση τα αποτελέσματα αυτών των μελετών, προσδιορίζεται ο τύπος της νόσου (βακτηριακή ή βακτηριακή προστατίτιδα). Κριτήρια για βακτηριακή προστατίτιδα
Το υπερηχογράφημα του προστάτη στη χρόνια προστατίτιδα έχει υψηλή ευαισθησία αλλά χαμηλή ειδικότητα. Η μελέτη επιτρέπει όχι μόνο τη διεξαγωγή διαφορικής διάγνωσης, αλλά και τον προσδιορισμό της μορφής και του σταδίου της νόσου με επακόλουθη παρακολούθηση καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Το υπερηχογράφημα επιτρέπει την εκτίμηση του μεγέθους και του όγκου του προστάτη καθώς και της δομής της ηχούς |
| Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (αδένωμα προστάτη) | Εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα άνω των 50 ετών. Σταδιακή αύξηση της ούρησης και αργή αύξηση της κατακράτησης ούρων. Είναι χαρακτηριστική η αυξημένη συχνοουρία τη νύχτα (σε χρόνια προστατίτιδα, αυξημένη συχνοουρία κατά τη διάρκεια της ημέρας ή νωρίς το πρωί). | PRI – ο προστάτης είναι ανώδυνος, διευρυμένος, πυκνά ελαστικός, η κεντρική αυλάκωση είναι λεία, η επιφάνεια λεία. Έκκριση του προστάτη - η ποσότητα της έκκρισης αυξάνεται, αλλά ο αριθμός των λευκοκυττάρων και των κόκκων λεκιθίνης παραμένει εντός του φυσιολογικού κανόνα. Η αντίδραση έκκρισης είναι ουδέτερη ή ελαφρώς αλκαλική. Υπερηχογράφημα - παρατηρείται παραμόρφωση του αυχένα της ουροδόχου κύστης. Το αδένωμα προεξέχει στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης με τη μορφή φωτεινών κόκκινων, ογκώδεις δομές. Υπάρχει σημαντικός πολλαπλασιασμός των αδενικών κυττάρων στο κρανιακό τμήμα του προστάτη. Η δομή των αδενωμάτων είναι ομοιογενής με κανονικά διαμορφωμένες περιοχές σκουρότητας. Ο αδένας διευρύνεται προς την προσθιοοπίσθια κατεύθυνση. Στο ινοαδένωμα, ανιχνεύονται φωτεινές ηχώ από τον συνδετικό ιστό. |
| Καρκίνος του προστάτη | Προσβάλλονται άτομα άνω των 45 ετών. Κατά τη διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας και του καρκίνου του προστάτη, ο εντοπισμός του πόνου είναι πανομοιότυπος. Ο πόνος στον καρκίνο του προστάτη στην οσφυϊκή περιοχή, το ιερό οστό, το περίνεο και την κάτω κοιλιακή χώρα μπορεί να προκληθεί τόσο από μια διαδικασία στον ίδιο τον αδένα όσο και από μεταστάσεις στα οστά. Συχνά εμφανίζεται ταχεία ανάπτυξη πλήρους κατακράτησης ούρων. Μπορεί να εμφανιστεί έντονος πόνος στα οστά και απώλεια βάρους. | IF - σημειώνονται μεμονωμένα οζίδια πυκνότητας χόνδρου ή ογκώδεις πυκνές διηθήσεις ολόκληρου του προστάτη, οι οποίες περιορίζονται ή εξαπλώνονται στους περιβάλλοντες ιστούς. Ο προστάτης είναι ακίνητος και ανώδυνος. PSA – περισσότερο από 4, 0 ng/ml Βιοψία προστάτη – προσδιορίζεται μια συλλογή κακοήθων κυττάρων με τη μορφή εκμαγείων αγωγών. Τα άτυπα κύτταρα χαρακτηρίζονται από υπερχρωματισμό, πολυμορφισμό, μεταβλητότητα στο μέγεθος και το σχήμα των πυρήνων και μιτωτικές μορφές. Κυστεοσκόπηση – παρατηρούνται ωχρορόδινες ογκώδεις μάζες που περιβάλλουν τον λαιμό της ουροδόχου κύστης σε δακτύλιο (το αποτέλεσμα της διήθησης του τοιχώματος της κύστης). Συχνά οίδημα, υπεραιμία της βλεννογόνου μεμβράνης, κακοήθης πολλαπλασιασμός των επιθηλιακών κυττάρων. Υπερηχογράφημα - ασυμμετρία και διεύρυνση του προστάτη, σημαντική παραμόρφωσή του. |
Θεραπεία
Στόχοι θεραπείας:
- Εξάλειψη της φλεγμονής στον προστάτη.
- Ανακούφιση των συμπτωμάτων έξαρσης (πόνος, δυσφορία, διαταραχή της ούρησης και σεξουαλικής λειτουργίας).
- Πρόληψη και αντιμετώπιση επιπλοκών.
Θεραπευτικές τακτικές
Μη φαρμακευτική αγωγή:
Δίαιτα νούμερο 15.
Λειτουργία: Γενική.
Φαρμακευτική θεραπεία
Στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας, είναι απαραίτητη η ταυτόχρονη χρήση πολλών φαρμάκων και μεθόδων που δρουν σε διαφορετικά σημεία της παθογένεσης και διασφαλίζουν την εξάλειψη του μολυσματικού παράγοντα, την ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος στον προστάτη και την επαρκή παροχέτευση του ακίνιο του προστάτη, ειδικά στις περιφερικές ζώνες το επίπεδο των απαραίτητων ορμονών και τις ανοσολογικές αντιδράσεις. Συνιστώνται αντιβακτηριακά φάρμακα, αντιχολινεργικά, ανοσοτροποποιητικά, ΜΣΑΦ, αγγειοπροστατευτικά, αγγειοδιασταλτικά, μασάζ προστάτη και είναι επίσης δυνατή η θεραπεία με άλφα αποκλειστές.
Άλλες θεραπείες
Περαιτέρω θεραπείες εξωτερικών ασθενών:
- διορθική υπερθερμία μικροκυμάτων.
- Φυσικοθεραπεία (θεραπεία με λέιζερ, λασποθεραπεία, φωνοηλεκτροφόρηση).
Άλλοι τύποι υπηρεσιών σε επίπεδο νοσηλείας:
- διορθική υπερθερμία μικροκυμάτων.
- Φυσικοθεραπεία (θεραπεία με λέιζερ, λασποθεραπεία, φωνοηλεκτροφόρηση).
Άλλοι τύποι θεραπείας στο στάδιο έκτακτης ανάγκης: δεν παρέχεται.
Χειρουργική επέμβαση
Χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιούνται σε εξωτερική βάση: δεν πραγματοποιούνται.
Χειρουργική παρέμβαση στην περιοχή νοσηλείας
Τύποι:
Διουρηθρική τομή στις 5, 7 και 12 η ώρα.
Σημειώσεις:
Πραγματοποιείται στο νοσοκομείο εάν ο ασθενής πάσχει από προστατική ίνωση με κλινική εικόνα απόφραξης εξόδου της ουροδόχου κύστης.
Τύποι:
Διουρηθρική εκτομή
Σημειώσεις:
Χρήση σε ασβεστώδη προστατίτιδα (ιδιαίτερα εντοπισμένες πέτρες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά στην κεντρική, παροδική και περιουρηθρική περιοχή).
Τύποι:
Εκτομή του σπερματοφόρου φυματίου.
Σημειώσεις:
με σκλήρυνση του σπερματικού φυματίου, συνοδευόμενη από απόφραξη των εκσπερμάτινων και απεκκριτικών πόρων του προστάτη.
Προληπτικά μέτρα:
- εγκαταλείψτε τις κακές συνήθειες.
- Εξάλειψη της επίδρασης επιβλαβών επιδράσεων (κρύο, σωματική αδράνεια, παρατεταμένη σεξουαλική αποχή κ. λπ. )
- Διατροφή;
- θεραπεία spa?
- Ομαλοποίηση της σεξουαλικής ζωής.
Πρόσθετη διαχείριση:
- παρατήρηση από ουρολόγο 4 φορές το χρόνο.
- Υπερηχογράφημα προστάτη και υπολειμματικά ούρα στην κύστη, DRE, IPSS, έκκριση προστάτη 4 φορές το χρόνο
Δείκτες αποτελεσματικότητας και ασφάλειας της θεραπείας των διαγνωστικών και θεραπευτικών μεθόδων που περιγράφονται στο πρωτόκολλο:
- Απουσία ή μείωση χαρακτηριστικών παραπόνων (πόνος ή δυσφορία στη λεκάνη, στο περίνεο, στην υπερηβική περιοχή, στη βουβωνική περιοχή της πυέλου, στο όσχεο, στο ορθό).
- Μείωση ή απουσία οιδήματος και ευαισθησίας του προστάτη σύμφωνα με τα αποτελέσματα του DRE.
- Μείωση φλεγμονωδών δεικτών έκκρισης προστάτη.
- Μείωση του οιδήματος και του μεγέθους του προστάτη σύμφωνα με το υπερηχογράφημα.